بررسی برخی عوامل موفقیت در عملیات کربلای5 و لشکر 27 محمد رسول الله(ص)

پس از ناکامی رزمندگان در عملیات کربلای4 و به رغم مشکلات متعددی که بر سر راه انجام عملیات بعدی وجود داشت، سرانجام بنابر ضرورت، در بهمن 1365، عملیات کربلای5 در منطقه­ی شلمچه آغاز شد. عملیاتی با ویژگی­های منحصر به فرد و اهمیت فوق­العاده که تجربه­های بسیاری را در جنبه­های مختلف داشت. به خصوص که هر دو طرف درگیر با همه­ی قوا وارد صحنه شدند و از همه­ی ابراز، امکانات، روش­ها و تجربه­های خود برای غلبه استفاده کردند. لذا تجزیه و تحلیل کارکردهای آن، نظیر: چگونگی انتخاب منطقه، دلایل پیروزی­ها و شکست­ها، مدیریت و تصمیم­گیرندهای عملیات، تاکتیک و روش­ها و ... همه و همه مسائل مهم و میراث بزرگ و ارزشمندی هستند که سرمایه و تجربه­های گرانبهای آن می­تواند برای مقابله با تهدیدهای آینده مورد توجه قرار گیرد. در موج دوم این عملیات نیروهای لشکر27 محمدرسول­الله(ص) تحت فرماندهی قرارگاه کربلا در یکی از کلیدی­ترین محورها وارد عملیات شدند و طی هفت شبانه­روز جنگ طاقت­فرسا توانستند مهم­ترین سرپل این محور را به یمن فداکاری، ایثار و از جان گذشتگی رزمندگان غیور حفاظ کنند و تلاش پر دامنه و مستمر دشمن را برای باز پس­گیری مواضع ناکام گذارند. در این راستا مطلب پیش رو به بررسی عوامل موفقیت رزمندگان در این عملیات پرداخته و به دنبال اصول و عوامل مؤثر در این موفقیت است.